Günümüzde birçok hususta bağımlılıkla uğraş edildiğini görüyoruz. Zorlayıcı çok yeme ise davranışsal bağımlılıklara bir örnektir. Hedonik (hazcı) özellikler içerir. Yeme bağımlılığı, yüksek kalorili ve glukozdan Varlıklı yani lezzetli besinlerin ağır ve olağandışı tüketimi olarak tanımlanır. Kimi çalışmalar, yeme bağımlılığı olan bireylerin yeme davranışını Denetim edebilmekte zorluk yaşadıklarını bildirir.
Bazı besinlerin beyni farklı etkilemesi ve Ödül yolaklarında tesirli olması yeme bağımlılığı konusunun ortaya çıkmasına neden olmuştur. Yeme davranışı denetimden çıktığında bireyler buna Sebep olan besini daha Çok tüketmeye başlar bunun sonucunda tıkınırcasına yeme bozukluğu ve obezite görülür. Yeme davranışını bağımlılık olarak pahalandırmak konusunda net bir karar yoktur fakat literatürde obezitenin sebepleri ortasında gösterilmektedir.
Bazı belirtiler bireyde yeme bağımlılığı olabileceğini düşündürmektedir. Bunlar ; tıka-basa doygun hissetmesine Karşın birtakım yiyeceklere aşerme-özlem hissetme, bu besinleri yemeye başladığında kendine Mani olamama ve gereğinden daha Fazla yeme, bu besinleri tükettikten sonra Fazla Çok tıkanmışlık hissi yaşama, kimi besinleri tüketirken devamlı suçluluk duymak lakin buna rağmen kısa müddet sonra kendini bu besinleri tüketirken bulma, aşerilen besinleri neden yemesi gerektiği konusunda sık sık mazeretler üretme, yemeyi azaltma yahut durdurma konusunda başarısız teşebbüsler, sıhhatsiz besinleri tükettiğini etrafta bulunan bireylerden gizleme, fizikî ziyana neden olduğunu bilmesine Karşın bu besinleri tüketmeyi Denetim edememe üzere durumlardır. Bunlardan birkaçının bireyde sıklıkla yaşanıyor olması yeme bağımlılığı olduğunu göstermektedir.
Yemek yeme aksiyonunun duygusal bir düzenleyici olarak kullanılması yeme bağımlılığına yol açar. Bilhassa yüksek kalorili besinler tüketmenin kimi bireylerde duygusal gerilim faktörleri ile başa çıkmada tesirli olduğu görülmektedir. Birçok şahıs Yemek yedikleri Vakit Mesut olduklarını Anlatım etmektedir. Bu durumdan yola çıkılarak araştırmalarda yemenin Olumlu hislere neden olduğunu düşünen şahısların yeme ile uyarılan Ödül sisteminde bir Arıza olduğunu belirlemişlerdir.
Yeme bağımlılığında diğer bağımlılıklardan farklı olarak bağımlı olunan husustan büsbütün uzaklaşmak, asla kullanmamak beklenemez. Bireylerin hayatta kalmak için beslenmek zorunda olduğunu ve besin hususlarının bağımlılık yapan tesirleri olan hususlar olarak tanımlamanın pek de Müsait olmadığını bilinmektedir. Her yiyecek unsurunun bağımlılık gibisi davranışlara neden olmadığı, Özellikle tuzlu, yağlı, şekerli ve katkı unsurları içeren besinlerin bu tesirlerinin daha besbelli olduğuna vurgu yapılmıştır. Tüketilen besin hususuna nazaran farklı tesirler ortaya Menfaat ve besin hususunun niteliği (şekerli ve/veya yağdan zengin) yeme davranışını pekiştirir. Yeme bağımlılığı da öbür bağımlılıklar üzere davranışın haz vermesi sonucu denetimsiz, önüne geçilemeyen bir halde devam etmektedir.
Yeme bağımlılığının tedavisinde ise yapılması gerekenler diğer bağımlılıklarda olduğu üzere davranışın tetikleyicisini belirlemek, kişiyi değişim konusunda motive etmek, davranışa karşı dürtü denetimini ele almak ve bu davranışa alternatif davranışlar geliştirmektir. Bu durumda bireylerin psikoterapiye başvurmasında Yarar vardır. Psikoterapinin asıl maksatlarından birisi bu dürtüleri Denetim altına almaktır. Psikoeğitimde kişinin şuurlu besin tüketimi, yeme ataklarıyla nasıl başa çıkacağı hakkında bilgiler verilir. Bilhassa obezite de eşlik ediyorsa psikolog ve diyetisyenin Bir arada çalışarak yürütebileceği bir tedavidir.
Yorum Yok