İntiharla ilgili birinci psikodinamik teoriyi geliştiren Freud’a nazaran; depresyonun ve intiharın psikodinamiği birbirinin birebirdir.
Depresif insan kendini, dünyayı ve geleceği Olumsuz kıymetlendirir. Bireyin agresyonunu kendi benliğine yöneltmesiyle; suçluluk duygusu, kendini değersizleştirme, en sonunda kendini öldürmeyle tabirini bulur.
Depresyonda olan kişi: herşeyi yavaş yavaş gri görmeye başlar, sabah uyanmak , yataktan kalkmak, kahvaltı yapmak, birine günaydın demek, yıkanmak, herşey anlamsızlaşır. Ve bütün odayı gri , sonra sonra Siyah kaplamıştır.
Bir gün, iki gün, üç gün, on gün ve sonunda aylar…
İntihar; süreksiz bir Problem için en son bir tahlil gayretidir. Çekilen acının nihayet bulması için Öbür hiçbir dermanın kalmadığına kendini ikna etmektir.
İntihar, intihar eden için “yangın olduğunda konuttan çıkmak için çıkılan acil çıkış kapısı üzeredir.” Bu nedenle şahıs bu kararı aldığında; ani bir uygunluk hali içerisine girer. Sevdiği ve görüşemediği bireylerle görüşür. Ofisine masraf işlerini toparlar, öğrenciyse ödevini yapar. Zira ona nazaran artık kararını vermiştir ve kendine nazaran bu Acı nihayet bulacaktır.
Maalesef
Düzen ; Tasa çekmenin bir zayıflık olduğunu argüman ettiği surece , intihar da Mevcut olmaya devam edecektir.
Üzülme ve depresyon ortasında ayrım vardır. Hepimiz Vakit vakit kendimizi Üzücü hissederiz.
Arasındaki farkı: yalnızca ‘İYİ BİR UZMAN’ bilebilir.
İntiharı ortadan kaldırmak için; Depresyonu çalışmak gerekir. Depresyonu çalışırken Kıymetli soru: ‘ne ile başladığıdır.’
A. Bir travma sonrası mı gelişti? Travma sonrası ise travmayı da çalışmak gerekir.
B. Kişinin Öbür bir rahatsızlığı Mevcut mı bu da kıymetli.
C. Kimileri da Depresif Benlik yapısındadır. Bu bireyler kendilerini kıymetsiz, değersiz, başarısız ve yetersiz biri olarak görür; çok uyumlu, alıngan ve kırılgan bireylerdir. Dışarıdan gelen değerlendirmelere nihayet derece hassastırlar. Kendilerini ihmal edip. Daimi olarak etraflarındaki insanları şad etme ve onları üzmeme eforu içerisine girerler.Kendini Olumsuz olarak algıladıkları için rastgele bir kıymetlendirme karşısında bile özsaygıları, özdeğerlilik hisleri düşer. Bu durumda bu depresif Benlik yapısındaki bireyle çalışırken değiştirmesi gereken şeyleri de : Örn. Olumlu kişilik algısı geliştirme, hayır diyebilmeleri, Daimi verici olan rollerinden çıkmalarını sağlayabilme üzere. Şeyleri de çalışmak gerekir.
Ve
HAYAT; kimyadır. Beynimizdeki kimyasalları yerine koymadıkça yalnızca psikoterapinin işe yarayabileceğini düşünmeyenlerdenim. Bu nedenle Özellikle süreğen devam eden, patolojik problemlerde Psikiyatrist dayanağı kuraldır.
Yorum Yok