Vücut içersine yerleştirilen ve bir doku yahut organın fonksiyonunu yerine getiren Yapay cisimlere tıpta “implant” ismi verilir. Sözcük kökeni olarak “implant”, Latince “implantare”, bitki ekmek fiilinden türemiştir. Ağız içersinde diş kökü fonksiyonunu görmek üzere yerleştirilen Yapay ögelere da implant denilmektedir. Ağız içersinde kullanılan Yapay köklerin öbür eşanlamlı isimleri diş implantı, dental implant, oral implant, kemikiçi implant ve bu sonuncusunun eşanlamlısı olan endossöz implant sözcükleridir. Diş implantlarının genel tarifini “eksik dişlerin yerine çene kemiklerine uygulanan ve protezlere takviye veren unsurlar” olarak özetleyebiliriz.
Tarihçesine bakıldığında, Mısır ve Maya uygarlıklarında bile kaybedilen dişlerin yerine yeşim taşı vs üzere yapay unsurlar çene kemiğine ekilerek tedavi edilmeye çalışıldığı arkeolojik bulgular ile desteklenmektedir. 1908 yılında ABD’de Greenfield birinci diş implantı patentini almıştır. Geçen yüzyılın ortalarına kadar bir Fazla dişhekimi günümüzde kullanılan implantlara benzeri uygulamalar yapmışlardır. Fakat bu yaklaşım ve uğraşların hepsi ampirik uygulamalar olarak ve Hadise raporlarının ötesine gidememiş çalışmalar olarak kalmışlardır. Oral implantolojideki bilimsel gelişmelerin başlangıcını Branemark ve ark. ile Schroeder ve ark.’nın saf titanyum implantlar ile yaptıkları Temel çalışmalar oluşturur. Branemark 1955 yılında tavşan tibialarında revaskülarizasyonu vital mikroskopi ile inceleyen bir deney sırasında tesadüfen kemik ile titanyum ortasındaki sıkı adaptasyonu ayrım ederek mevzuyu daha ayrıntılı araştırmıştır. Branemark ve ark., bu fenomeni “osseointegrasyon” olarak isimlendirip ‘yaşayan kemik dokusu ile titanyum implant ortasında, Fer mikroskobu seviyesinde büyütme ile gözlenen direkt temas’ olarak tanımlamışlardır. Birebir araştırıcılar daha sonra bu olguyu ‘canlı kemik dokusu ile yükleme altındaki implant yüzeyi ortasında direkt yapısal ve fonksiyonel bağlantı’ tarifi ile pekiştirmişlerdir. İsveçli araştırıcılar, 1965 yılından itibaren total dişsizlik hadiselerinin sabit protezler ile rehabilitasyonu gayesiyle uyguladıkları tedavilerin sonuçlarını 1969 ve 1977 yıllarındaki iki yayın ile dişhekimliği literatürüne kazandırarak hususun bilimsel platforma oturmasında öncülük etmişlerdir.
Bu tedavi konseptinde alt ve üst çenelerin ön bölgelerine yerleştirilen dört ile altı adet implant üzerine okluzal tutucu vidalar ile sabitlenen protezler yapılmaktadır. Başlangıçta total dişsizlik olaylarının rehabilitasyonuna yönelik olarak ortaya çıkan osseointegre diş implantları, Vakit içersinde saptanan başarılı sonuçların ışığı altında endikasyon alanını genişleterek, bütün diş eksikliği biçimlerinin tedavisini kapsar hale gelmiştir. Günümüzde osseointegre implantların dişhekimliğinde kullanımı epey yaygınlaşmıştır. Kemikiçi oral implant uygulamalarının anne gayesi osseointegre implantlar ve bunlardan takviye Meydan implant-üstü protezler ile her türlü dişsizliğin rehabilitasyonudur. Adell (1) tarafından kök halindeki implantlar için Tanım edilen implantasyon prosedürü, lokal anestezi altında mukoperiostal flabın kaldırılmasını takiben, dakikada 2000 evreli Hız ve steril serum fizyolojik solüsyon ile soğutma altında, implant sisteminin öngördüğü, sırası ile çapları artan frezleri kullanarak, implant çap ve uzunluğuna muadil kemik kavitesinin hazırlanması, dakikada 20 Çağ Hız ile implant yivlerinin kemik içinde açılması ve implantın da tıpkı Hız ile yerleştirilmesini ve nihayet olarak flabın dikilmesini içerir. Branemark implant sistemine has olan bu metoda Branemark metodu (ad modum Branemark) ismi verilmiştir (44).
Branemark sistemine ilişkin cerrahi sistem, silindir ve vida formundaki implant sistemlerinin yaygınlaşması ile öbür implant sistemlerince de dakikadaki Çağ suratı prestijiyle kimi farklılıklar, kullanılan frez boyutlarının her sistem içinde kendine has olması, kimi sistemlerce Samimi soğutmalı frez kullanılması ve yivsiz silindir implantların cerrahi safhasının sonunda çekiç ile yerleştirme üzere farklılıklar oluşmasına karşın, temelde düşük bölümlü, steril soğutma ve atravmatik cerrahi temelleri kabul görerek uygulanmaktadır (40). Bir Fazla araştırıcı üstte kelamı geçen implantasyon metodunu bir implant sistemi ve araştırıcıya atfetmek yerine, atravmatik hisli cerrahi işlem (atraumatic meticolous surgical procedure) terimini tercih etmektedirler (44).
Kök formundaki implantlarda kullanılan atravmatik hisli cerrahi prosedürün safhaları aşağıdaki üzeredir:
– Hadisenin durumuna nazaran genel anestezi, sedasyon yahut lokal anestezi uygulaması;
– Krestal yada vestibüler ensizyon;
– Mukoperiostal flap kaldırılması;
– Kullanılan implant sistemine ilişkin frezlerin büyüyen çaplarda ve kullanılacak implantın uzunluğuna Müsait olarak kullanılması;
– Dakikada muhakkak Çağ sayısı ile kemikiçi implant yuvasının hazırlanması.
Yapılan araştırmalar canlı kemik dokusunu 1 dakika müddet ile 43°C ısıdan üstüne tabi tutmanın kemik hücrelerinin denatüre olması için kritik nokta olduğunu ortaya koymuştur (21,22,25). Bu araştırmalar ışığında, Albrektsson (2) kemik kavitesi hazırlanırken azamî suratın dakikada 2000 Çağ olması gerektiğini bildirmiştir. Buna rağmen Babbush ve ark. (10), dıştan soğutmalı frez sistemlerinde azamî 500 devir/dakika, Samimi soğutmalı sistemlerde ise 1500-1600 devir/dakika Hız ve implant yerleştirirken 0-20 devir/dakika Hız ile çalışılması gerektiğini bildirmektedirler. Sandallı (38) ise, anatomik bölgelere nazaran farklı kemik kalitesi ile karşılaşıldığını ve bundan Dolayı implant yuvası hazırlanırken standart süratlerde çalışmanın kâfi olmadığını belirterek, kemiği kesebilen en düşük süratte çalışmanın Müsait olacağını belirtmiştir. İmplantın yerleştirilmesi sırasında, rastgele bir enfeksiyon yahut yabancı cisim tepkisine yol açmamak için, implant yüzeyi mutlaka kontamine edilmemelidir. Rastgele bir Sebep ile implant gövdesi bir el aleti ile tutulmak zorunda ise, bu aletin titanyum yahut titanyum kaplama olması gereklidir. İmplantasyonu takiben, osseointegrasyonu elde etmek için implantın oral mukoza altında çiğneme kuvvetleri ve travmadan Irak tutulması gerektiği öne sürülmüştür (1,3).
Düzgünleşme periyodu olarak isimlendirilen bu müddet alt çene için 3, üst çene için 6 ay olarak kabul edilir. Bu tekniğe nazaran uygulanan implantlara tam gömük (submerged) yahut cerrahi uygulamasına nazaran çift cerrahi aşamalı (two-stage) implantlar ismi verilmiştir. Buna rağmen bir Küme araştırmacı ağız ortamına Aleni , transmukozal (non-submerged) ve tek cerrahi aşamalı (one-stage) implantlar ile de osseointegrasyonun sağlanacağını ispatlayarak, bu tip implantlarda peri-implanter bağ dokusu ataşmanının başlangıç periyodundan itibaren oluşarak oral flora ile olan ilginin daha sağlıklı olacağı görüşünü savunmuşlardır (17). Collaert ve ark (19), Branemark sistemi implantları ile yapılan Biricik kademeli ve çift etaplı uygulamalarda kümeler ortasında istatiksel bir anlamlılık bulamamıştır. Sandallı (38), çift cerrahi basamaklı Pitt-Easy Bio-Oss implantlarını Biricik safhalı olarak uygulamış ve tıpkı halde osseointegre olduklarını göstermiştir. Ağız ortamına yarı Aleni yahut yarı gömük (semi-submergible) olarak isimlendirilen blade implantların da atravmatik cerrahi ile yerleştirildiklerinde osseointegre oldukları gösterilmiştir (30,37).
İmplant uygulamalarında monokristal safir, aluminyum oksit, titan-alumiyum-vanadyum alaşımı üzere malzemeler yanında en Fazla kullanılan saf titanyum olmuştur. Yüzey özelliklerine nazaran ele alındığında cilalı saf titanyum, titanyum plasma spray yahut hidroksil apatit kaplı implantlar karşımıza çıkmaktadır(5). Günümüzde 600 ‘ün üzerinde implant sistemi var olduğu bildirilmiştir (26-47). Rastgele bir kemikiçi implantasyon prosedüründe, kemik ile implant ortasında osseointegrasyon oluşması ve bunun korunması, canlı kemik dokusunun özelliklerine nazaran hisli bir cerrahi süreç ve Müsait yükleme sağlandığında gerçekleştirilebilir. Yapılan araştırmalar implant kayıplarının Aka oranda operasyonu takip eden birinci Yıl içersinde olduğunu göstermektedir. Kayıpların erken periyotta ortaya çıkması, başarısızlığın daha çok cerrahi safhada yapılan yanlışlara yahut Müsait olmayan protetik şartlara bağlı olabileceğini düşündürmektedir. Lakin Kesin olan mevzu cerrahi uygulama tekniğinin muvaffakiyet yahut başarısızlığı direkt olarak etkilediğidir ki bu da cerrahi safhanın implant uygulamalarındaki kıymetini ortaya koymaktadır. İmplantasyondan sonra, konak bölgede istenen kemik karşılığı remodelasyondur. Kemik yanıtındaki birinci etap, başlangıçta implantı çevreleyen cansız dokuların telafisidir. Nekrotik implant korteksinin kemik tamiratı kâfi sayıda hücrenin varlığı, bu hücrelerin kâfi biçimde beslenmesi ve kemik tamiratı için kâfi stimulusun bulunmasına bağlıdır.
Cerrahi safada açığa çıkan ısı başarısızlığın birinci sebebidir. Araştırmaların sonucunda, kemik-implant ilşkisinde bir entegrasyon elde edilmek istendiğinde, atravmatik ve denetimli bir cerrahi metodun takip edilmesi gerektiği ortaya çıkmıştır. İmplant uygulamalarında monokristal safir, aluminyum oksit, titan-alumiyum-vanadyum alaşımı üzere malzemeler yanında en Fazla kullanılan saf titanyum olmuştur. Yüzey özelliklerine nazaran ele alındığında cilalı saf titanyum, titanyum plasma spray yahut hidroksil apatit kaplı implantlar karşımıza çıkmaktadır. Günümüzde kullanılan implantlar yüklü olarak saf titanyumdan üretilmektedirler ve dünya piyasalarında 600 ‘ün üzerinde implant sistemi mevcuttur. Protetik yüklere maruz kalacak olan bir implantta kemik ile temas alanının olabildiğince Çok olması, uzun devirde başarıyı arttırıcı bir faktördür. Temas alanını arttırmanın yollarından birisi de, anatomik koşullar elverdiği nispette en uzun ve en geniş çaplı implantın seçilmesidir. İmplant uygulamalarının Temel kaidelerinden bir başkası, kemik içine yerleştirilen implantın her taraftan kemik ile çevrelenmesidir. Dolayısı ile çene kemiklerinin anatomik kaidelerinden olabildiğince yararlanmak, hem primer stabilite açısından, hem de işlev sırasında okluzal kuvvetlere karşı direnci arttırıcı bir Faktör olarak karşımıza çıkmaktadır.
Kimlere implant uygulanıp uygulanmayacağının anlaşılması için öncelikle hadisenin genel anemnezinin alınması gereklidir. İmplant tedavisi adayında genel tibbi kontraendikasyon bulunmamalıdır. Kan hastalıkları, HIV, Hepatit virüsleri, değerlendirmede dikkat edilmesi gereken faktörlerdir. Bilhassa implantoloji açısından dikkat edilmesi gereken sistemik ve lokal kontraendikasyonlar: kemik metabolizması ile ilgili olan hastalıklar (ör: fibröz displazi, Paget hastalığı), diabetes mellitus, alkolizm, sigara içme alışkanlığı, bruksizm, psişik bozukluklar, Üzücü alışkanlıklar, çiğneme alışkanlıkları. Radyoterapi Meydan hastalarda belli kaideler dahilinde implant uygulanabileceği hatırlanmalıdır. ıslak açısından implant uygulamaları için azami Hudut yoktur, lakin minimum Hudut vardır. öteki bir değişle genç bireyler için uygulamayı kısıtlayıcı kimi kurallar vardır. Genç bireylerde iskeletsel gelişim tamamlandıktan sonra implant uygulanması tercih edilmelidir. Bu maksatla bireyin iskeletsel yaşı, el-bilek radyografisi üzerinde el-bilek kemiklerinin osseofikasyonu kıymetlendirilerek saptanır. Konjenital diş germi eksikliği, yani agenezis olayları, diş implantları ile başarılı biçimde rehabilite edilmektedirler. Bu tip uygulamalarda karşımıza çıkan en Değerli Sorun metalik implantların büyüme halindeki genç bireyde ne üzere kemik dokusu tepkileri yaratacağıdır.
Diş eksikliklerinin implantlar ile giderilmesinde total, parsiyel ve Biricik diş eksiklikleri olmak üzere üç anne endikasyon kümesi vardır. Her kümede kendine mahsus tedavi formatları bulunmaktadır.
Total dişsizlik olgularında implantlar ile rehabilitasyon, klasik protetik tedaviye oranla daha başarılı bulunmaktadır. Total dişsiz çenelerin tedavisinde 2 implant takviyeli hareketli protez, 4 implant takviyeli hareketli protez, 5 yahut daha Çok sayıda implant üzerine sabit protez olmak üzere üç tip protetik tahlil uygulanmaktadır. Bu tip hadiselerde protetik açıdan ve uzun periyotta kullanım talihini artırıcı olması bakımından 2 yerine 4 adet implant kullanımı tercih edilmelidir.
Parsiyel dişsizlik olayları estetik, biyomekanik ve mikrobiyolojik açılardan total dişsizlik hadiselerine nazaran farklılık arz ettiğinden tedavi planlaması evresinde dikkat edilmesi gereken kendine mahsus kuralları vardır. Bu tip hadiselerde dikkat edilmesi gereken noktalar: implant sayısı, implant çap ve uzunluğu, implant lokalizasyonu, intermaksiller aralık, var dişlerin periodontal sıhhati, implant-diş kontağıdır (ataşman tipleri). Parsiyel dişsizlik hadiselerinde implant-diş ilişkisi yapılabileceği üzere, yalnızca implant takviyeli protezler de uygulanabilir.
Tek diş eksikliklerinin implantlar ile telafisine yönelik çalışmaların başarılı sonuçları Türlü araştırmalarda saptanmasıyla, bu endikasyon da rutin implant tedavileri ortasında yerini almıştır. Bu endikasyon, hastaların yüksek estetik beklentileri sebebi ile öteki uygulamalardan farklılık göstermektedir. Tedavide başarıyı sağlayan en Kıymetli ögenin planlama safhasında ve cerrahi kademede implant lokalizasyonunu gerçek biçimde gerçekleştirmektir. Birebir oranda Değerli öteki bir Öğe “beyaz estetiğin” yanısıra, yumuşak doku konturlarını betimleyen “kırmızı estetiğin” de sağlanmasıdır. Kırmızı estetiği sağlamak için, Özellikle anterior bölgelerde, kemik takviyeli mukoza kalınlığı, papil ve kuron marjinlerindeki düzeyin komşu dişler ile uyumlu olması gerektiği tespit edilmiştir. Yumuşak doku konturlarını etkileyen en Değerli ögelerden biri de flap dizaynıdır. İmplant uygulaması sonrası elde edilecek flap gerginliği, membran ve/veya biyomateryal uygulamaları hesaba katılarak, evvelce kestirim edilerek; flabın ve altındaki Misli dokuların beslenmesi göz önünde bulundurularak dikey ensizyonların kararı verilmeli ve hadiseye Müsait flap dizanı seçilmelidir. Rutin olaylarda, papilla esirgeyici flap ile implantın bukko-palatal lokalizasyonunu belirlemeye yönelik ensizyon tekniğini içeren “estetik pencere” flap tipinin faydalı olduğu saptanmıştır. ak estetiğe yönelik olarak, porselen postlar ve palatinal vidaların kullanılması ek estetik katkılar sağlamaktadır. İmplant postlarının birbirleri ve ağızdaki öbür dişler ile paralelizasyonu, Özellikle üst çeneye yapılan implant uygulamalarında karşılaşılan esas meselelerden biridir. Karşımıza çıkan öteki bir sorun de Biricik diş eksikliklerini gidermek için yerleştirilen implantlarda, implant postu ve üzerinde taşıdığı protetik yapının, çiğneme kuvvetleri tesiri altında vakitle gevşiyerek rotasyon yapmasıdır. Bu tip protetik sorunlar ile karşılaşılan olaylarda, kullanılan implant sisteminin, düz yahut açılandırılmış, rotasyonu engelleyen İç kilit sistemi bulunan vidalı postlarından yararlanılır. Sonuç olarak, Biricik diş eksikliklerindeki implant uygulamalarında “başarı”, titiz bir tedavi ile planlanması ve protez imali ile sağlanabilir.
Özetle, spesifik muayene, planlama ve uygulama kuralları olan diş implantları 40 yılı aşkın modern-bilimsel implantoloji bilgilerinin de ışığı altında rutin diş hekimliği tedavileri ortasına girmiş ve günümüzde bir Fazla hastaya şifa vermektedirler.
KAYNAKLAR
1. Adell R, Lekholm U, Branemark P-I: Surgical procedures, in Branemark P-I, Zarb G, Albrektsson T(eds); Tissue-Integrated Prostheses. Osseointegration in Clinical Dentistry. Chicago: Quintessence Pub.Co.Inc, 1985:211-232.
2. Albrektsson T: Bone tissue response. In Branemark PI, Zarb G,Alberktsson T(eds): Tissue Integrated Prostheses, Quintessence 1985
3. Alberktsson T, Dahl E, Enbom L, Engvall S, Engquist B, Eriksson RA, Feldman G, Freiberg N, Glantz P-O, Kjellman P, Kristersson L, Kvint S, Kondell P-A, Palmquist J, Werndahl L, Astrand P. Osseointegrated oral implants. A Swedish multicenter study of 8139 consecutively inserted Nobelpharma implants. J Periodontol 1986:59:287-296.
4. Alberktsson T, Zarb G, Wortington P, Eriksson RA. The long term efficacy of currently used dental implants: a review and proposed criteria of success. Int J Oral Maxillofac Implants 1986:1:11-25.
5. Albrektsson T, Sennerby L. State of the art in oral implants. J Clin Periodontol 1991:18:474-481.
6. Altieri JV. Proposed augmentation of popular tooth-numbering systems addressing pontics, implants, and restoration connectors. Int J Oral Maxillofac Implants 1995:10:244-245.
7. Andersson B, Ödman P, Lindvall A-M, Lithner B. Single-Tooth Restorations Supported by Osseointegrated Implants: Results and Experiences From a Prospective Study After 2 to 3 Years. Int J Oral Maxillofac Implants 1995;10:702–711
8. Arvidson K, Bystedt H, Frykholm A, Von Konow L, Lothigius E. A 3-year clinical study of Astra dental implants in the treatment of edentulous mandibles. Int J Oral Maxillofac Implants 1992:7:321-329.
9. Arzouman M, Otis L, Kipnis V, Levine D. Observations of the anterior loop of the inferior alveolar nerve. Proceedings of the 1991 Annual Meeting of The American Academy of Periodontology, Vancouver, BC. Chicago: American Academy of Periodontology; 1991.
10. Babbush CA, Kirsch A, Mentag PJ, Hill B. Intramobile cylinder (IMZ) two-stage osseointegrated implant system with the intramobile element (IME): Part I. Its rationale and procedure for use. Int J Oral Maxillofac Implants 1987:2:203-216.
11. Bahat O. Treatment Planning and Placement of Implants in the Posterior Maxillae: Report of 732 Consecutive Nobelpharma Implants. Int J Oral Maxillofac Implants 1993;8:151-161
12. Bavitz JB, Harn SD. Lahza Anatomical Study of Mental Neurovascular Bundle-Implant Relationships. Int J Oral Maxillofac Implants1993: 8: 563 – 567
13. Branemark P-I. et al. Tissue-Integrated Prostheses. JOMS Vol 42, N 8, 1984.
14. Branemark P-I. Introduction to osseointegration. In P-I Branemark, GA Zarb, T Albrektsson (eds) Tissue-Integrated Prostheses. Chicago; Quintessence Pub. Co. Inc. 1985.
15. Brisman D L. The Effect of Speed, Pressure, and Time on Bone Temperature During the Drilling of Implant Sites Int J Oral Maxillofac Implants1996: 11: 35 – 37
16. Buser D, Dula K, Belse U, Hirt H-P, Berthold H: Localized ridge augmentation using guided bone regeneration I.Surgical procedure in the maxilla. The Int J Periodontol & Res Dent 1993;13:29-45.
17. Carlsson GE. Masticatory efficiency: The effect of age, the loss of teeth, and prosthetic rehabilitation. Int Dent J 1984:34:93-97.
18. Carmichael RP, iltihap P, Zarb GA, McCulloch CAG, in Alberktsson T, Zarb GA (eds); The Branemark Osseointegrated Implant. Chicago, Quintessence Pub.Co., Inc.1989 p61-63.
19. Collaert B, De Bruyn H. Comparison of Branemark fixture integration and short-term survival using one-stage or two-stage surgery in completely and partially edentulous mandibles. Clin Oral Implant Res 1998:9:131-135.
20. Dahlin C. Creation of new bone Beygir dental implants by Lahza osteopromotive membran technique. Italian Journal of Osseointegration 1991:1:14-25.
21. El Charkawi HG, El Wakad MT, Naser ME. Modification of osseointegrated implants for distal-extension prostheses. J Prosthet Dent 1990:64:469-472.
22. Eriksson RA, Adell R. Temperatures during drilling for the placement of implants using the osseointegration technique. J Oral Maxillofac Surg 1986:44:4
23. Eriksson RA, Albrektsson T. The effect of heat on bone regeneration. J Oral Maxillofac Surg 1985.
24. Esposito M, Ekestubbe A, Gröndahl K. Radiological evaluation of marginal bone loss Beygir tooth surfaces facing single Brånemark implants. Clin Oral Implants Res 1993;4:151–157.
25. Federation Dentaire Internationale. Two-digit system of designating teeth. Int Dent J 1971:21:104-106.
26. Haanaes HR. Implants and infections with special reference to oral bacteria. J Clin Periodontol 1990:17:516-524.
27. Jovanovic SA, Spiekermann H, Richter EJ: Bone regeneration around titanium dental implants in dehisced defect sites: A clinical study. Int J Oral Maxillofac Implants 1992;7:233-245.
28. Keller EE, Tolman DE. Mandibular ridge augmentation with simultaneous onlay iliac bone graft and endosseous implants: a preliminary report. Int J Oral Maxillofac Implants 1992;7:176-184.
29. Lekholm U, Zarb GA: Patient selection and preparation, in Brånemark P-I, Zarb G, Albrektsson T: Tissue-Integrated Prosthesis: Osseointegration in Clinical Dentistry. Chicago; Quintessence Publ Co Inc, 1985, pp 199-209.
30. Lum LB. A biomechanical rationale for the use of short implants. J Oral Implantol 1991:17:126-131.
31. Lundgren D, Laurell L. Occlusal force pattern during chewing and biting in dentitions restored with fixed bridges of cross-arch extension. II. Unilateral posterior two-unit cantilevers. J Oral Rehabil 1986:13;191-203.
32. Matthews L, Hirsch C. Temperatures measured in human cortical bone when drilling. J Bone Joint Surg 1972;54A:297–308.
33. McKibbin B. The biology of fracture healing in long bones. J Bone Joint Surg 1978:60:150.
34. Misch CE, Crawford EA. Predictable mandibular nerve location: A clinical zone of safety. Int J Oral Implantol 1990;7:37-40.
35. National Institutes of Health consensus development conference statement: dental implants. JADA 1988:117:509-13.
36. Rosenquist B. Implant Placement in Combination With Nerve Transpositioning: Experiences With the First 100 Cases Int J Oral Maxillofac Implants 1994;9:522–531
37. Sandallı P. Blade, bikortikal ve silindir implantlara ilişkin klinik müşahedeler. Türk Oral İmplantoloji Derneği 1. Bilimsel Kongresi, 31 Ekim-3 Kasım 1991, İstanbul. Bilimsel program kitapçığı, sf 36.
38. Sandallı P. Success and failure in oral implantology. ICOI XV World Congress, San Francisco, California, 24-27 Aug, 1995.
39. Schnitman PA, Schulman LB: Dental implants: Benefits and risk, in NIH consensus development conference.U.S.Dept. of Health and Human Services,1979,1-351.
40. Simion M, Baldoni M, Zaffe D. Guided tissue regeneration in osseointegrated implant II: extraction sockets. Italian J Osseointegration 1991:1:40-54.
41. Swedish Council on Technology Assessment in Health Deva. Bone-anchored implants in the head and neck region. Report from aconference. Stockholm: Civiltryck AB, 1989:91.
42. Tatum OH Jr, Lebowitz S. Anatomic considerations for dental implants . J Oral Implantol 1991; 17:16-21.
43. Uhthoff K. Mechanical factors influencing the holding power of screws in compact bone. J Bone Joint Surg 1973:55:633.
44. Van Steenberghe D, Branemark P-I, Quirynen M, De Mars G, Naert I. The rehabilitation of oral defects by osseointegrated implants. J Clin Periodontol 1991:18:488-493.
45. Wachtel HC, Langford A, Bernimoulin JP, Reichart P. Guided bone regeneration next to osseointegrated implants in humans. Int J Oral Maxillofac Implants 1991;6:127-135.
46. Wood R M, Moore D L. Grafting of the Maxillary Sinus With Intraorally Harvested Autogenous Bone Prior to Implant Placement. Int J Oral Implantol 1988: 3: 209 – 214
47. Worthington P, Bolender C L, Taylor T D.The Swedish System of Osseointegrated Implants: Problems and Complications Encountered During a 4-Year Trial Period. Int J Oral Maxillofac Implants1987:2: 77 – 84
Yorum Yok