DİŞ HEKİMLİĞİNDE ESTETİK
Günümüze kadar estetiğin birçok tarifi yapılmış ve tarihte estetiğin tarifi doğala en yakın olan manzara olarak belirlenmişti. Burada doğal görünüme Müsait olarak yapılan düzeltmeler tıbbın hudutları içerisinde kalmıştı. Bugün vücut sıhhati,gençlik hoşluk üzere kavramlar toplumlarda fizikî özelliğin yanında ruhsal bir yeterlilik olarak ta ön plana çıkmıştır.
Hekimler günümüzde cemiyet içerisinde kendisine gelen hastalarının bu taleplerini de görmemezlikten gelemezler.
Burada diş hekimliğine baktığımızda doktorların öğrendikleri bilgilerle hastalarından gelen taleplerin kimi çakıştığını görürüz. Tabipler bu istekler karşısında Şayet hastalarına tıp etiği içerisinde bulunmayan davranışlarda bulunup endikasyon seçeneği olmayan tedavileri uygulamaya çalışırlarsa farkında olmadan hem hastalarının fizikî hem de ruhsal yapılarını bozup tıp dışına çıkan davranışlarda bulunabilirler. Hasta, diş hekimliği koltuğuna oturduğunda, Tabip hastasının fizikî ruhsal ya da toplumsal durumunu değerlendirip, hastaların kimi kendi taleplerini tabibe hakikat iletemeyebileceği ya da Müsait olmayan taleplerde bulunabileceğini de dikkate alarak davranmalıdır.
Bu noktada biz tabipler, hastalarımızın estetik / kozmetik talepleri karşısında kendilerini bekleyen aksilikleri ya da abartılı istekleri mutlakao şahıslara tıp etiği içerisinde anlatıp ve olabilecek yanlışlıkları gösterip tıbbi endikasyonu olmayan istekleri yalnızca kozmetik gayeli tedavi altında yapmamayı prensip edinmeliyiz
Hekimler tıbbi deontolojiye, bilimsel gereklere Müsait olarak teşhislerini koyup ve gereken tedaviyi hastalarına uygulamalıdırlar.
Yorum Yok